LIVRO DE TONI MORRISON EM HOLANDÊS
TONI MORRISON PRIMEIRA AFRO AMERICANA PRÉMIO NOBEL DE LITERATURAAMSTERDAM - Toni Morrison (78) is de eerste en tot nu toe enige Afro-Amerikaanse winnaar van de Nobelprijs voor de literatuur.
In haar laatste roman Een daad van barmhartigheid dringt zij door tot de kern van de slavernij. Echt goed ter been is zij niet meer, maar op dat kleine ongemak na is Toni Morrison nog een stralende verschijning die op straat nog heel wat blikken zal vangen.De kleding is tot in de puntjes verzorgd, de dunne dreadlocks gevlochten in ingenieuze patronen, de ogen vol vuur: hier zit een vrouw die het leven nog rauw lust. Toni Morrison reist al een tijdje de wereld rond om te vertellen over haar nieuwste roman Een daad van barmhartigheid. Het verhaal speelt zich af in het Amerika van 1690 en geeft een wrang beeld van een periode, waarin de grote golf van slaventransporten op gang aan het komen is. Jacob Vaark, een handelaar en geldschieter van Nederlands-Engelse afkomst, accepteert een 8-jarig meisje als betaling voor de schulden die een Portugese planter bij hem heeft. Aanvankelijk had die de moeder van het kind aangeboden, maar de moeder, hopende op een beter leven voor haar kind, had gesmeekt om haar dochter mee te nemen.Vaark gaat akkoord, en dat is de daad van barmhartigheid, waaraan de poëtische novelle van Nobelprijswinnaar Toni Morrison zijn titel ontleent. Het eerste wat opvalt is de gematigde toon die Morrison hanteert: van een zwarte auteur die terugblikt op de slavernij zou je veel meer woede verwachten. Morrison lacht begrijpend, maar knikt van nee. ,,Woede is een krachtige emotie, maar in mijn werk heb ik er niets aan. ,,Natuurlijk ben ik soms laaiend wanneer ik tijdens mijn research lees wat er allemaal is gebeurd. Maar zodra ik zo'n aanval voel opkomen, ga ik naar buiten om een tijdje af te koelen. ,,Dan zeg ik tegen mezelf: kom op, Toni Morrison! Je voorouders hebben die wreedheden allemaal moeten doorstaan, jij hoeft er alleen maar over te schrijven. Dus stel je niet aan, ga weer aan het werk.''In Een daad van barmhartigheid komen dan ook geen bad guys voor. ,,Aan het eind van de 17de eeuw was slavernij namelijk nog helemaal niet rasgebonden,'' weet Morrison. ,,Veel mensen verkochten zichzelf voor een bepaalde tijd om hun schulden door middel van arbeid af te kopen. Weeskinderen werden in Londen van de straat geplukt en verscheept. ,,Het is allemaal begonnen met honderdduizenden blanke slaven. Maar hun verhaal werd overschaduwd door de verschrikkingen van de zwarte slavernij. Schepen vol met blanke Europeanen voeren in die tijd naar Amerika. Blanke Amerikanen weten niet dat ook zij nakomelingen zijn van slaven. Dat is het wrange van het verhaal.''Daarom creëerde Morrison voor haar roman personages met verschillende huidskleuren die geen van allen vrij zijn. ,,Het verhaal wordt verteld door het 8-jarige meisje. Het lijkt alsof zij het verhaal aan de lezer vertelt, maar uiteindelijk blijkt dat zij haar levensverhaal heeft opgeschreven voor haar moeder. ,,Nu zal je zeggen: die moeder krijgt haar dochter toch helemaal nooit meer te zien? Precies! Dat is nog het gruwelijkste van slavernij.''
In haar laatste roman Een daad van barmhartigheid dringt zij door tot de kern van de slavernij. Echt goed ter been is zij niet meer, maar op dat kleine ongemak na is Toni Morrison nog een stralende verschijning die op straat nog heel wat blikken zal vangen.De kleding is tot in de puntjes verzorgd, de dunne dreadlocks gevlochten in ingenieuze patronen, de ogen vol vuur: hier zit een vrouw die het leven nog rauw lust. Toni Morrison reist al een tijdje de wereld rond om te vertellen over haar nieuwste roman Een daad van barmhartigheid. Het verhaal speelt zich af in het Amerika van 1690 en geeft een wrang beeld van een periode, waarin de grote golf van slaventransporten op gang aan het komen is. Jacob Vaark, een handelaar en geldschieter van Nederlands-Engelse afkomst, accepteert een 8-jarig meisje als betaling voor de schulden die een Portugese planter bij hem heeft. Aanvankelijk had die de moeder van het kind aangeboden, maar de moeder, hopende op een beter leven voor haar kind, had gesmeekt om haar dochter mee te nemen.Vaark gaat akkoord, en dat is de daad van barmhartigheid, waaraan de poëtische novelle van Nobelprijswinnaar Toni Morrison zijn titel ontleent. Het eerste wat opvalt is de gematigde toon die Morrison hanteert: van een zwarte auteur die terugblikt op de slavernij zou je veel meer woede verwachten. Morrison lacht begrijpend, maar knikt van nee. ,,Woede is een krachtige emotie, maar in mijn werk heb ik er niets aan. ,,Natuurlijk ben ik soms laaiend wanneer ik tijdens mijn research lees wat er allemaal is gebeurd. Maar zodra ik zo'n aanval voel opkomen, ga ik naar buiten om een tijdje af te koelen. ,,Dan zeg ik tegen mezelf: kom op, Toni Morrison! Je voorouders hebben die wreedheden allemaal moeten doorstaan, jij hoeft er alleen maar over te schrijven. Dus stel je niet aan, ga weer aan het werk.''In Een daad van barmhartigheid komen dan ook geen bad guys voor. ,,Aan het eind van de 17de eeuw was slavernij namelijk nog helemaal niet rasgebonden,'' weet Morrison. ,,Veel mensen verkochten zichzelf voor een bepaalde tijd om hun schulden door middel van arbeid af te kopen. Weeskinderen werden in Londen van de straat geplukt en verscheept. ,,Het is allemaal begonnen met honderdduizenden blanke slaven. Maar hun verhaal werd overschaduwd door de verschrikkingen van de zwarte slavernij. Schepen vol met blanke Europeanen voeren in die tijd naar Amerika. Blanke Amerikanen weten niet dat ook zij nakomelingen zijn van slaven. Dat is het wrange van het verhaal.''Daarom creëerde Morrison voor haar roman personages met verschillende huidskleuren die geen van allen vrij zijn. ,,Het verhaal wordt verteld door het 8-jarige meisje. Het lijkt alsof zij het verhaal aan de lezer vertelt, maar uiteindelijk blijkt dat zij haar levensverhaal heeft opgeschreven voor haar moeder. ,,Nu zal je zeggen: die moeder krijgt haar dochter toch helemaal nooit meer te zien? Precies! Dat is nog het gruwelijkste van slavernij.''
AD-Door RUUD MEIJER
Sem comentários:
Enviar um comentário
Comentar com elegância e com respeito para o próximo.